Блогчин охин

Өнгөрсөн амралтын өдрөө салхинд гарч үр хүүхдүүдийнхээ хорт утаагаар амьсгалсан уушгийг бага боловч амраая гээд гарлаа. Гэхдээ өглөө босоод хоол идээд гарах гэсээр байтал 15 цаг болчив. Тэгээд яахав дээ оройтож гарсан юм чинь ойрхоноор нь зайсангийн цаад ам руу гаръя гээд гараад шидчлээ. Яаг уулын энгэрт ирсэн чинь нар ер нь хариугүй уулын цаагуур орохнээ. За тийм хурдан орчихгүй байлгүй гээд машинаас гараад л баясаад л охиноо тэврээд, хүүгээ” Миний хүү цаагуураа жаал гүйгээд тоглохгүй юу” л гэлээ. Гүйээ тэгээд 10 минут болоо ч үгүй байтал нөгөө нар уулын цаагуур орж эхлээд уулын бэлд байсан сүүдэр юу юугүй бидэн дээр хүрээд ирлээ.Би ч бүр гайхаад “ Үгүй энэ дэлхий чинь ийм хурдан эргэдэг билүү л “ гэж бодлоо. Тэгээд сүүдэрт жаахан зогсоё гэж бодсон ч оройн сэрүү татаад даармаар болохнээ. Нэгэнт салхинд гарахаар ирсэн улс чинь ямар 10 мин агаарт байлгүй буцалтай нь биш. Тэгтэл нөхөр минь “Хэдүүлээ тэр Туул голын эрэг дээр очъё, тэнд арай удаан нар байх юм шиг байна” гэнэ. Би ч, хүү маань ч тэгье л гэлээ. Хүүгийн маань хэлснээр бид хэд чинь Мистер Бин-ийн хүүхэлдэйн кинон дээр гардаг шиг л нар дагаад давхиж гарлаа. Хэхэ. Тэгээд Туулын эрэг дээр ч ирлээ буулаа. Туул гол ч бүр ус нь ширгээд ёроолын хайрга нь 50% нь голын эрэг шиг болоод ил гарчихсан байна. Яанаа урьд нь ийм өргөн байсан Туул одоо ийм нарийхан болчих гэж харамслаа. Тэгтэл бас утаа үнэртээд хэрэг алгаа. Тэнд бас хүүхдүүдээ салхинд гаргаж байгаа хүмүүс нилээн байна. Жаахан манцуйтай жаал ч байсан. Салхинд гарна ч гэж дээ, нөгөө утаа нь үнэртсэн хэвээрээ л байна лээ. Тэгээд бүр сэтгэлээр унах ч шиг, хотод амьдарч байгаа хүмүүсийг ялангуяа хүүхдүүдийг маш их өрөвдлөө. Ийм нялхаасаа хорт агаараар амьсгалж байгаа тэд ирээдүйд яана. Гэтэл дархан цаазат Богд уулын хормой тэр чигээрээ хашаа хатгагдаад зарагдсан байх юм. Зайсангийн ам тэр чигээрээ байшин барилга, хаус болоод тэнд ер нь цэвэр агаар байх ч нөхцөлгүй болж. Тэгээд манай төр засгийн удирдагчид маань машиндаа суулаа –буулаа ажилдаа, машиндаа суулаа- уулын бэл дэх хаустаа заларлаа.Өөрсдөө утаанаас дайжаад уулын бэл рүү мөнгөөр зодоод газар аваад байшин бариад суучихана. Гэтэл ард түмэн бид үнсэнд хаягдсан шалз шиг л байна. Яг үнэндээ энэ хотын утаа, хог тоос, үнийн хөөрөгдөлт тэдэнд огт хүртээлгүй юм шиг байгаан. Аливаа хөгц, идээ бээрийг угаар нь уутаар нь авч хаяж байж эдгэдэг шиг энэ ялзарсан төр засгийн удирдлагыг угаар нь цэвэрлэж байж л ард түмний амьдрал, нийгэм, бидний амьдрах орчин өөрчлөгдөнө. Бүх бурууг тэдэн рүү чихэж байгаа мэт боловч ард түмэн бид дор бүрнээ хичнээн хичээсэн ч энэ удирдлага бодлогын системд алдаа байвал ямар ч хэрэггүй л байгаа юм. Бидэнд үр хүүхдүүддээ тоглуулж наадуулах эрүүл орчин алга, залуучуудад суугаад ярилцах цэцэрлэгт хүрээлэн ч алга. Ингээд бодохоор бид их юм шаарддаггүй, байгаагаараа болгоод л явдаг хүмүүс юм шиг байна. Ард түмэн хэтэрхий хүлцэнгүй байх, хэтэрхий тэнэг байх нь зөвхөн улс төрчидөд л ашигтай.Харин бид хэр удаан ийм байдлаар амьдрах бол...